eller

ellerim diyorum ellerim.
ellerim vardý benim tutunduðum ellerim.
koþulsuzca sarýldýðým güvendiðim ellerim vardý.
kaç zaman önceye kadar.
þimdi unutulmuþ eller.
oysa ne çok hasret kalanlar var o ellere
kimileriyse habersiz onlardan
arayaný yok o ellerin, soraný da öyle.
sahipsiz kalmýþ eller.
öyle yokluktan yoksulluktan deðil.
kimi kibirden kimiyse iþte...
artýk o ellerin arayaný da yok
göreni de.
uzanýlacak el de kalmamýþ gibi
soðumuþ eller ellerden
bir el uzansa ona uzanan bir el yok
boþlukta kalýr mahzunca uzanan el.
uzatýlan ele bile tutmaz oldular
velhasýlý el var öpülesi olmuþ
el var itile si.
ah þimdi olsaydý o hasret kaldýðým eller.
baktýðýmda kaybolup gittiðim o gözler
hele birde yok mu dilden dökülen içli sözler
kurban olduðum diyen o diller.
ah ki ah...
yoklar artýk onlar da gidenler le birlikte gittiler.
anýlarda silinmez izler býraktýlar.
ellerin ellerimde olsaydý þimdi kurban olduðum.
ah bir olsaydý
ne olur boþta kalmasýn eller.
boþlukta býrakmayýn
aðlamasýn eller eller aðlamasýn.
tutun uzanýn elleri tutun býrakmayýn
boþ kalmasýn eller.
unutmayýn onlarý...
unutulmasýnlar...
*
Mehmet Demir
7724
Sosyal Medyada Paylaşın: