Aşkın Ebabil Kuşları
Kayýþý kopmuþ Rus tüfeði gibi
Upuzun yatarken aramýzda kýrgýnlýklarýmýz ve
Kýrýp döktüklerimiz…
Aþk, sýrça köþkünde artýk aðýrlamaz bizi
Allayýp pullasak da
Kýrk yamalýk gibi eðreti durur üstümüzde
Aþkýn kadife kaftaný
Sahte mutluluk gülüþleri daðýtýp
Gürültülü kahkahalar atsak
Doðum lekesi gibi sýrýtýr yüzümüzde mutsuzluk
Ýç kanama gibi içimize akar hüznümüzün kaný
Girenin geri döndüðü çýkmaz bir sokak
Postacýlarýn bile bilmediði yitik bir adresiz artýk
Issýz, sapa
Ýçimiz dersen…
Ýçimiz tam takýr
Ýçimiz talan edilmiþ bir vaha
Ýçimiz Kerbela…
Sakýn bir baþkasýný suçlayýp ta bizi s/aklama
Kendi karanlýðýmýzdan korka korka
Korktukça, yeni acýlar doðura doðura
Biz sis bombalarý döþedik aþkýn patikalarýna
Biz cevapsýz býraktýk bütün soru iþaretlerini
Biz aþkýn ahýný aldýk…
Þimdi, þeytan taþlar gibi taþlýyor bizi
Aþkýn ebabil kuþlarý
En kuytuda bile kükürt ateþleri yaðýyor üstümüze
Lût kavmi gibi lanetlendik…
Artýk, ben Kuyu’suz Yusuf, sen Yusuf’suz Züleyha
Aþksa…
Kayýp bir ülke içimizin talan olmuþ atlasýnda
Belki Babil…
Belki Gamora...
Hak eden hak ettiðince yaþasýn aþký
Aþk, selam bile vermesin artýk
Bizim gibi korkaklara…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.