Uçurtma
bu günde yazanýn yüreðini içine koyduðu ama zarfýný kimsenin açmadýðý
sahipsiz mektuplar gibiyim
bedava daðýtýyorlar gibi yine yaðmalýyor beni hüzün
bu günde boðma raký gibi boðuluyorum
kendi ipini kendi kesmiþ kehribar tespih gibi içime daðýldým
bir türlü toparlanamýyorum
bir zaman ellerini tutan ellerim
dudaklarýný öpen dudaklarým vardý
bu günde b u l a m ý y o r u m…
ah tekrar tekrar dinlediðim þarkým
ben böyle yýlkýya býraktýðým sevdamýn yasýný tutup
zehriyle seviþen akrepler gibi acýmla seviþirken
kangren olmuþ bir yarayý kýzgýn demirle daðlar gibi
ya da
ateþin koynunda uyuyan bir býçaðý suyla sýnar gibi
“baþkasýný sev” deme bana
sevemem…
senden baþkasýný s e v e m e m…
her elimi göðe açtýðýmda seni dileyip
senden gelecek her damlayý çölüme zemzem bilirken
senin yaðmurundan baþka bir yaðmur ýslatmaz beni
yakalandýðým her fýrtýnada senin kýyýlarýna çarpýp
sýðýndýðým her limanda seni ararken
senin rüzgarýndan baþka bir rüzgar þiþirmez yelkenlerimi
a n l a s a n a...
gözü kapalý senin uçurumlarýna koþup
düþtüðüm her uçurumda senin adýný sayýklarken
sana koþtuðum gibi
bir baþka uçuruma koþamam
senin tellerine takýlmýþ bir uçurtmayým ben
uçmak istesem de
baþka bir göðe uçamam
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.