Alışmak Sorunsalı
Zamanla, nasýl evcilleþiyor insan
Ölürüm de boyun eðmem derken
Nasýl alýþýyor gönüllü köleliðe...
Bir vahþete dönüþünce o muhteþem savaþlarý
Rüzgarda açýk kalmýþ pencereler gibi
Hep kendine çarpa çarpa
Alýþýyor kendiyle kanlý býçaklý olmaya
En güvendiði yerden vurulup
En kýrýlmaz dediði yerinden kýrýlýnca kalbi
Acýsýný i mgelerin alnacýna asýp
Kan taþý þiirler yaza yaza
Bardaðýn boþ tarafýna gömülüp
Alýþýyor iç kanama gibi kanamaya
Buza kesmiþ yataklarda kan uykular uyuya uyuya
Alýþýyor kýnýna hapsolmuþ bir kýlýç gibi paslanmaya
Su yolunda testi gibi kýrýlýnca düþleri
Hüzne müebbet giymiþ gecelerde
Kendi yarasýný kendi sarmaya
Her kabusu hayra yorup
Alýþýyor kendini kandýrmaya
Ateþe sevdalý ateþ böcekleri gibi
Ateþe pike yapýp
Kendi limanlarýný kendi yakarken
Avazýný içine hapsedip
Alýþýyor eþkýyanýn Keje’si gibi susmaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.