Meğer Bilememişim

Meðer bilememiþim,
Fütursuzca çalan siren seslerinin ardýnda
Veda telkinlerinin bir mýsra olup
Boncuk boncuk kaðýdýma döküldüðünü...
Meðer anlayamaþým,
Amansýzca geçen þubatlarýn sonunda
Dizelerimin bir kör düðüm olup
Boðazýmdan damla damla süzüldüðünü...
Ne yazýktýr ki görememiþim,
Apansýz gecelerin ortasýnda
Dolunaylarýn bile çaresiz kalýp
Hüzünlü bir karanlýða büründüðünü...

Ne yazýktýr ki anlayamamýþým
Bu þehirde bir ayrýlýk melteminin estiðini,
Meðer bilememiþim
Bu þehirden uzak diyarlara gitsen de
Ýçindeki bir ukdenin seni bitirdiðini...

Meðer düþünememiþim,
Sabýrsýzca çalkalanan denizlerin kýyýsýnda
Kirpi duvarlarýn bir feryat olup
Gizli gizli endamýmý çürüttüðünü...
Meðer fark edememiþim,
Kayýtsýzca batan güneþin ufuklarýnda
Mahmur bir bestenin peyda olup
Sessiz sedasýz bir yýldýzý söndürdüðünü...
Ne yazýktýr ki unutamamýþým,
Pervasýz adýmlarýmý býraktýðým kaldýrýmlarda
Ayak izlerimin göz yaþlarýyla yýkanýp
Þu caným denizin serin sularýnda öldüðünü...

Ne yazýktýr ki anlayamamýþým
Bu þehirde yarým hikayelerin kaldýðýný,
Meðer bilememiþim
Bu þehirde hikayeleri tamamlasan da
Bir gece yarýsý sayfalarýn ateþe atýldýðýný...


Sosyal Medyada Paylaşın: