Mapushane Duvarı

Bir mapushanedeyim,
Buram buram denizin kokusu gelir,
Gemilerin sesi çýnlatýr kulaðýmý...
Ýþitirim,koklarým lakin göremem;
Karanlýk,zifiri karanlýk,
Her yer mapushane duvarý...
Bu duvarlar ki bana arkadaþlýk eder,
Üzerine yazarým,çizerim,
Mehtabý seyreden aþýklarý...
Lakin ay ýþýðý vurmaz artýk penceremden,
Denizler mehtaba hasret,
Sahillerse suskunluða esaret...

Bir mapushanedeyim,
Hayal meyal hatýrlarým gözlerini,
Ýdam fermanýmý yazmasan da
O an cellatým olur gün ýþýðý...
Savurur beni bilmem hangi zamana,
Bir gün ýþýðý,bir de ay ýþýðý...
Gelip gider gemiler bilmem hangi limana,
Lakin ardýndan koþamam,
Ne yazýk ki dokunamam...
Çok yakýndadýr,
Belki de bir nefes kadar,
Lakin ay ýþýðý küsmüþtür bize,
Bir daha aþýk olamam...

Bir mapushanedeyim,
Beklerim bir gece vakti;
Herkesin uykuya daldýðý vakitte,
Ay ýþýðý vurur mu diye penceremden...
Beklerim gelip giden gemileri,
Bir gün kýzýla boyanacak denizi...
Üþürüm bir gece vakti;
Ruhum demir parmaklýklar ardýnda,
Bedenimi dalgalar savurmakta...
Lakin yine de beklerim,
Bir gün ay ýþýðý vuracak penceremden...
Mapushane duvarlarýna yazsam da dizelerimi,
Bir gün bu dizeler dökülecek dilinden...
Lakin korkarým,
Ölümden öte o solgun gözlerinden...

Sosyal Medyada Paylaşın: