Son Fasıl

Gecenin zifiri bir karanlýðýndayým,
Saatler belki de son defa çalmakta,
Zamanýn eskittiði çilekeþ kaldýrýmlarda...
Ya da þu çocuk ruhumuzu
Saatlerin insafýna býrakmýþýz,
Akrep ve yelkovanýn son dansýnda...

Gecenin sessiz uykusundayým,
Rüzgar son nakaratýný fýsýldamakta...
Bu rüzgarýn fýsýldadýðý
Belki de son ninnidir kulaklarýmýza...
Artýk uyanalým tatlý uykumuzdan,
Bu fasýl son fasýldýr,
Çünkü masallar son bulmakta,
Ýyilikler ise bir kayýp kýtada,
Bir kelebek misali yok olmakta...

Gecenin sessiz yalnýzlýðýndayým,
Bir güneþ mi belirir bilemem,
Çocukluðumuzun þu dingin ufkunda...
Yoksa bu son fasýl mýdýr bilemem,
Saatlerin son defa çaldýðý þu zamanda...

Bir þiir yazarým þu son fasýlda,
Saçlarýma ak düþmeden evvel...
Býrakayým da þu dizeleri,
Bir gemi misali yol alsýn,
Sonsuzluða açýlan þu zamanda...
Kim bilir Efendim,
Belki de kelebekler yaþar,
Saatlerin bile sustuðu þu limanda...
Sosyal Medyada Paylaşın: