Bir Balıkçı Hikayesi

Süklüm püklüm bir balýkçýydý iþte,
Yýllarýn çilesini biriktirmiþti alnýnda
Çizgiler halinde kýrýþ kýrýþ...
Yaþarken hatýrlamayý
Hatýrlarken unutmayý
Hiç becerememiþti aslýnda,
Ve sadece gölgesini býrakmýþtý avluda
Duvarlarda karýþ karýþ...
Artýk sineye çekilme vakti gelmiþti,
Ve oltasýný atmýþtý suskunluða
Çýðlýklar kapýþ kapýþ...

Süklüm püklüm bir balýkçýydý iþte,
Gecenin sessizliði çökmüþtü
Kan gölüne dönmüþ gözlerinde...
Hep ertelemiþti belki de
Haykýrýrken göz yaþý dökmeyi,
Gözyaþý dökerken sevmeyi,sevilmeyi
Veyahut nefret etmeyi...
Lakin artýk atmýþtý oltasýný
Bir daha ertelememek üzere,
Kaðýttan bir gemi yapmýþtý
Yarýndan düne,dünden bugüne...

Süklüm püklüm bir balýkçýydý iþte,
Belinde yýllarýn kamburu
Üstünde ter,kan ve gözyaþý...
Elini ayaðýný çekmiþ miydi hayattan,
Ya da avluda mý býrakmýþtý
Geçip giden yýllarýný...
Hiç anlayamamýþtý aslýnda
Ölmeden evvel hayatý sevmeyi,
Sadece biriktirmiþti kan çanaðýnda
Yaþamadan evvel binlerce kez ölmeyi...
Ve oltasýný atmýþtý son kez
Seyreylerken suskun mu suskun denizleri,
Bir tebessüm belirmiþti ilk ve son kez
Ve yine bilememiþti,
Ölmeden evvel yaþamýnýn son demlerini...


Sosyal Medyada Paylaşın: