ZÜBEYDE HANIM
ZÜBEYDE HANIM
Sonsuzluk meyiyle tattý visali,
Özlenen bir nurdu Zübeyde Haným.
Bir rüzgâr bekleyen bayrak misali,
Türklüðe onurdu Zübeyde Haným.
Müstevli her yandan yurdu sararken,
Doðudan batýya ülke yanarken,
Osmanlý iþgale çare ararken,
Müjdeyi duyurdu Zübeyde Haným.
Ha bugün ha yarýn doðacak deyip,
Duanýn üstüne dua ekleyip,
Her sabah seherde þemsi bekleyip,
Güneþi doðurdu Zübeyde Haným.
Zevalin arkýnda akarken zaman,
Bahtýmýz zebundu, düþmanlar yaman,
Yüz yýlda bir gelir böyle kahraman,
Ýmanla yoðurdu Zübeyde Haným.
“Önce Vatan” oldu, doðunca sözü,
Belli ki saðlamdý Ata’mýn özü,
Saçlarý sarýydý, maviydi gözü,
Ýsmiyle çaðýrdý Zübeyde Haným.
Türkoðlu diyor ki hikmet bilinmez,
Yazýlan takdire karþý gelinmez,
Bu isim gönülden asla silinmez,
Bir devlet kurdurdu Zübeyde Haným.
YAÞAR ÖZKAN (Türkoðlu)
30 Aðustos 2023
Safranbolu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.