EMEKLİ
EMEKLÝ
Sabýr taþý bile çatlar bu hale,
Yamayý yamayla örter emekli.
Ýncelmiþ boynunu büker ahvale,
Ateþler içinde börter emekli.
Sabah öðünü çay, öðlen makarna,
Akþamý yemeden yatar aç karna,
Borcundan akmýyor eskimiþ kurna,
Çatlamýþ aynayla kerter emekli.
Kasaba manava uzaktan bakar,
Doðalgaz masrafý elini yakar,
Gözünde açlýktan þimþekler çakar,
Her þeyi dirhemle tartar emekli.
Banka borcu ile bataða batmýþ,
Ýcraysa evini köyünü satmýþ,
Kalmayan aklýný önüne katmýþ,
O yandan bu yana sürter emekli.
Daha da bu günler en iyi günü,
Ýlerde semaya ulaþýr ünü,
Nerede mazinin onurlu dünü?
Bu zamlar gitgide artar emekli.
Türkoðlu sus artýk milleti bayma,
Neyine yetmiyor birkaç bin gayma?
Sanki beþ bin olmuþ kasapta kýyma,
Ölüp te kendini kurtar emekli.
YAÞAR ÖZKAN (Türkoðlu)
08 Temmuz 2023
Safranbolu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.