NERDESİN
NERDESÝN
Senle hazaný bile ben ilkbahar bilirim,
El eleyken her âný, gönlüme kâr bilirim.
Alnýmdaki kaderim, alnýndaki yazýndýr,
Lâkin bazen küsüþün, sanýrým ki nazýndýr.
Küsme bu aþk yayýlsýn kalbimizden kýrlara,
Eriþelim birlikte sevda yüklü sýrlara.
Yýldýzlarla süsleyip o hülyalý baþýný,
Bulutlarla sileyim gözlerinin yaþýný.
Gel ki ’ay’ýn üstünde aþk badesi içelim,
Gel ki senle esriyip kendimizden geçelim.
Gel ki aþka uçalým takarak bir çift kanat,
Gel ki bize imrensin þu koskoca kâinat.
O yüceler yücesi, elbet görür hâlimi,
Kapýsýndan çevirmez benim arzuhâlimi.
Türkoðlu’yum beklerim, Rabbim yalnýz “Ol” desin,
Göðüm, mâhým, yýldýzým, ey sevdiðim nerdesin?
YAÞAR ÖZKAN (Türkoðlu)
Safranbolu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.