Altý Þubat depreminde Okulumuz da yýkýlmýþ Yýllar oldu göremedim En son okula gittiðimde Her yerde izini aradam Bütün sýnýflara baktým Damla damla yaþlar döktüm
Bahcede þiir okurdun Orda gibi bahçeye çýktým Resimlerde duruyordun Her köþesine baktým O aðacýn dibine çöktüm Gözlerim yaþlar döktüm
Agaç diktiðimiz tepeye Gidip aðaçlara baktým Buldum kayanýn önüne Beraber diktiðimiz çamý Gökyüzüne uzanmýþ Büyümüþ kök salmýþ Yaslandým dibine Baktým ordan köyüne Gitsem acep varmý dedim Geldim ordan yoluna Evlendiðini söylediler Köyden gitti dediler.
Duyunca dünyam karardý Tutmuyordu elim kolum Yýkýldým yýðýldým kaldým Kabul görmez bahaneyle Sevdiðim gelin olmuþ Benim deðil elin olmuþ Duramazdým o diyarda Attým kendimi gurbete Ýstesemde gidemezdim. Bir daha da gidemedim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
CAN KARACA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.