Elimi tut
Uzanýp avuçla göðü
Yemenisindeki çiçekler benim
Ýpi kopmuþ uçurtmalarý
Rüzgârýn kýyýsýna býrakalým
Serpilsin dünyanýn bahçesine
Kuþlarla firari çocuklarla
Þuramýzda, tam þuramýzda
Bahar uyansýn
Elimi tut
Merhameti büyüyen tarih parçasýyým
Atlasýnda masallar
Vurdukça yüreðime kör düþünceler
Paslý þiirlerin içinden çýkart beni
Kapanmasýn aðzý açýk çocukluðum
Hiç kimse bilmiyor
Görmüyor içini
Aðladýðýmda
Annemin sesidir çýkagelen
Yumuþaklýkla yüzüme dokunan
Ev sahibi ömrümün
Ekmek kokulu sabahlar
Çaysýz dem tutar mý ki!
Umutlarýmdan koparýlmadan
Delifiþek büyüyelim evrene
Solmasýn avuçlarýmda çiçek kokusu
Günlerin benzi kadar meydanlarda
Uluorta dal budak
Omuz omuza yayýlalým
Umudumuz var
Konuþtukça dilimiz sevgi nidasýyla
Karanlýk kuytular sussun
Eteðimize dokunan güneþ
Baþýmýzda kuyrukluyýldýzlar
Önümüzde muamma yaþam
Doðursun bizi birbirimize
Elimi tut Mayýs,
Tut ki elimi sýmsýký
Ben seninle tazelenerek yeni baþtan açayým.
Ümmühan YILDIZ