Keþkelerim var benim
Ruhumum köklerine sarýlý
Parçalarsam gövdesi ortaya çýkar
Yýkasam dallarý incinir
Uyutsam sýzar gönlüme gölgeleri
Dizlerimin iki yakasý talihine aðlar
Yalanlarý kusan sýr perdesine
Dürüstlüðün asaletini sarsam
Aidiyeti olmayanlar çýkar ortaya
Aklanma vakitleri etrafta dolanýr
Zýh olur gün/ahýn damarlarýna…
Bu yüzden keþkeleri çiviledim yüreðime
Battýkça bir ben acý çekeceðim
Bir ben gecenin karanlýðýnda
Sabahýn beyaz yüzünü kirletmeyeceðim
Ýçimde pirüpak çocuða
B/eþiðine aidiyetimi giydireceðim
Bilirim, Yusuf’un kuyuda olan sýnavýný
Züleyha’n gözlerinde filizlenen nurunu
Duvakla döllenen otaðýn mahremiyetini
Ahu zar olsa da keþkelerim
Bildiðimi dile sürüp
Direneceðim.
Ümmühan YILDIZ