Küskünüm senden Bana kýyma hayat. Ellerim kelepçeli, gözlerim yorgun. Bir bir kayan yýldýzlarý sayýyorum. Güneþ bulutlarýn arasýnda Çok üþüdüm, üþüyorum Seninle benim Ýzdüþümümüz gönül baðý deðil. Korkumla korkuyorum, Duman yükselmiþ. Zaman öyle acýmasýz ki Sevmeye alýþamadým. Ýnsanlar þaþkýn, baygýn Kentler ýssýz, dargýn Yollar kalabalýk Sus pus kimse yok. Dedemi hatýrladým Bugünlerimiz iyi günler derdi. Ne kadar haklýymýþsýn dede. Sen gidince Gönül baðý kalmadý Sadakat mi sorma hiç? Seninle beraber bitti. Söz ve güven kalmadý? Dayanýþma mý ? adý kaldý. Bu yaþananlara Gönül baðý deðil diyorlar. Gönül kaldý mý? Baðý kalsýn. Hadi git güldürme beni… Kahraman VARDI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kahraman VARDI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.