Azad

Yapma be kadýn!
Giden gitti...

Gittiði yeri mutlu etsin...
Unut o Silüeti býrak hayallerde silik kalsýn...

Soluk bir resim misali sararýp, tozlanýp tarihin tozlu raflarýna karýþsýn...
Hayat bu be kadýn...
Ýsyan etme boþuna...

Evet býktýk, evet maðlubiyetimiz çok büyük...
Ama nefes alýyoruz, yani nefes önemli be kadýn...
Sütten aðýz yanmýþ bir kere, nafile yoðurdu üfleme...

Sus sus!..
mahþer deme be kadýn, kefaretidir günahýn...
Bak bana, yüzünü bile görmek istemiyorum ve duam kurtuluþumdur...

Kalsa idi þayet her gün ölümüm olurdu...
Yani bizim kabullenmeyip hayýr dediðimiz, hayra yormuyor kendini...

Demem o ki hayra yormalýsýn ömürünün galibini...
Ganimet kimi için çöp, kimi için hazinedir...

Azad etmeyi baþarabilmelisin, yürek kafesinde’ki kuþu...

29/04/2024
Yunus Yaþar
Sosyal Medyada Paylaşın: