TOPAL ÖRDEK
Bu sefer ördeðin, ayaðý saðlam!
Bilmem, baþefendi ne der bu iþe?
Gidiyordu topal, topal vesselam;
Artýk Ýstanbul’um kapalý giþe…
Geçen sefer ördek topaldý güya!
Beþ sene sürmüþtü, bu kötü rüya!
Artýk Ýstanbul’um bir malihulya;
Halkým dur dedi bu, kötü gidiþe…
Belediyelerin yarýsý onun!
Duasý pak oldu, Ýmamoðlu’nun!
Uçar bu kez ördek hem emin olun;
Ustasý taktý ya, köfteyi þiþe…
On altý bakanla, bir de baþýný!
Silmeden gönderdi gözün yaþýný!
Oynatma hep öyle, kara kaþýný;
Artýk sizinkiler geçti iniþe…
Soyguncu, vurguncu tüm uðursuza!
Bir, üç, beþ maaþ ver, her onursuza!
Yoksula para yok, varsa nursuza;
Hýrsýzlarýn hepsi, oldu dört köþe…
Keyfi yönetimin, can yakýyordu!
Türk düþmaný Türk’e yan bakýyordu!
Hýrsýndan Sakarya ters akýyordu;
Þimdi O’ da ulaþtý, artýk finiþe…
Ululuk, insana uymayan husus!
Kâinatta o tek, Allah’a mahsus!
Durmadan konuþma, azýcýk ta sus!
Yoksa susturur halk, dokunur diþe…
Karaman-2024/04
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Ýnsan insan ise olmasýn kibir
Ýnan bulamadým baþka bir tabir
Nihayet dürüldü defter-i kebir
Saðýr sultan duydu çýktý afiþe
Küçük dað büyük dað benim zanneden
Merteði görmüyor acaba neden
Hýrs ile bilerek veya bilmeden
Onda on istiyor rýza yok beþe......................................Suat Zobu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.