FABRÝKANIN BORUSU!
Bayram yeri gibiydi, daðýlýrken fabrika!
Yüzlerinde açardý, iþçilerin gülleri…
Ne hile bilirlerdi ne birazcýk entrika!
Az kazansa da birdi, hemþeri gönülleri…
Otuz ramazan iftar, borumuz hep öterdi!
Þehirde davulcular, mahalline yeterdi!
Küçük, büyük kim varsa orucunu tutardý;
Semaya açýlýrdý mini, mini elleri…
Fabrika önündeydi, tüm kestane korusu!
Ereðli’yi severdim, bu iþin en doðrusu!
Kulaðýmda çýnlardý fabrikanýn borusu!
Çýksa da þimdi keþke, konuþsaydý dilleri…
Artýk bu koca þehrin, borusu hiç ötmüyor!
Satmýþlar fabrikamý dumaný da tütmüyor!
O günlerin hayali hiç aklýmdan gitmiyor!
Yok vatan için artýk, soluyan gönül eri…
Eserdi baþýmýzda, kavaklarýn yelleri!
Yerin altýna inmiþ, telgrafýn telleri!
Taþ evler yürek yakar, kurumuþ tüm gülleri!
Artýk o Gülbahçe’ nin, ötmüyor bülbülleri…
Karaman-2024/03
Halil Þakir Taþçýoðlu
***RESÝM: KONYA EREÐLÝ SÜMERBANK FABRÝKASI...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.