içimdeki
her þeyden vazgeçmek,
kaným çekiliyor topraðýmdan,
sözlükten fýrlayan sözcükler,
parmak uçlarýma týrmanýyor,
parmaklarým tesbih çekiyor,
hiçbir lafzý söylemek istemiyor gibi dudaklarým,
bütün kavgalardan barýþla ayrýlýyorum,
aynalar hariç, aynalar hep kýrýk,
birbirine kavuþturmuyor alçý ve çimento,
hiçbir þey yakýn deðil birbirine,
sýrt sýrta vermiþ iki sýkýntý kadar.
ve bahçemin kapýsýný artýk kapatýyorum,
rüzgarýn getirdiði ne var ise,
saçlarýmý tararken bir kenara býrakýyorum,
þimdi zili tam çalma zamaný,
bugün bir topraða buluþma hikayesi dinledim,
bilmediðim bir dilde ve sessizlikte,
beni anlayan yatýyor iþte o yerde,
yer deðiþtirmiþtim bir sonraki ölecekler ile,
büyüsen de tekrar küçülsen de,
hep hatrýmda olacak o iç sýkýntýsý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.