Yenik Düştüm

Yenik düþtüm,
Yenik düþtüm hayatýn acýmasýzlýðýna,
Þu koca þehrin karmaþasýna,
Veyahut o toz pembe yalanlarýna...
Yenik düþtüm,maðlup oldum;
Geç kalmýþým hüsraný anlamakta...
Belki de bir trendeyimdir;
Yolum hep uzaklaradýr,
Veyahut hep hicrana...

Yenik düþtüm,
Hayatýmýn en güzel yýllarýnda...
Senin neyine ki mücadele etmek,
Sadece bedenlerin konuþtuðu þu dünyada...
Ruhlar birbir topraða gömülmüþ de,
Mezar taþlarýna isimler yazýlmamýþ sadece...
Ruhunla beraber yaþamaksa bir bedende,
Bunu da hüsraný yaþayanlar,
Hicraný yaþayanlar bilir sadece...

Yenik düþtüm,
Geç kaldým hayatý anlamakta...
Belki de milyonlarca gemi geçti,
Teker teker hepsini kaçýrdým...
Okyanuslarda alabora olmak mý,
Belki de bir damla suda çýrpýndým...
Usulca, sessizce,
Hýçkýrýklar içinde aðladým,
Gözyaþlarýmla ýslandým...
En mutlu resim tablolarýmda bile
Sadece hicraný çizebildim,
Yalnýzca hüsraný boyayabildim...

Sosyal Medyada Paylaşın: