boynun diyorum boynun
kafdaðýnýn ardýnda
saklý kalmýþ bir nehir olmuþ da
keþfi bana nasip olmuþ sanki
abarttýðýmý sanma
ýlýk bir yaðmur damlasý olup
süzülüyorum boynunun cennet atlasýnda
birkaç dakikalýðýna da olsa
güzelleþiyor dünya
o anda
çekilir gibi deðil yoksa
varlýðýna þükür olmasa
hüzün kuþlarý
yaðmur ordularýyla
karýþýk yaðýyor ciðerlerime
çakarken þimþek senin göðünde
benim talan edilmiþ göðsüme
düþüyor yýldýrým
yol uzun
yaþam kýsa
boynun diyorum boynun
yolunu kaybetmiþ kýrlangýçlara
sýðýnak olmuþ da
kurtarmýþ ölümden son anda
alazlý geceler
neþter olup deþiyor içimi
konuþsam daðlanacak dilim
susuþum hawar
ha sen uzaðýmda olmuþsun
ha ben çýrýlçýplak
bir çöl akrebinin koynunda
tedariksiz bir yolcuyum
heybemde azýðým yok
varlýðýnda biriktirdiðim
an(ý)lardan baþka
boynun diyorum boynun
ipekten köprü olmuþ iki dünya arasýnda
...
Necat Uslu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.