YOKLUĞUNUN TERENNÜMLERİ

Ruhlar kirlendi
yansýtamýyor artýk hiçbir ayna
içimin çölleþen suretini


firavunlaþýyor yokluðun
musa olsam da
olmayýnca gözlerin
geçemiyorum yüreðimin kan denizini



dolanýyor boðazýma yalnýzlýk
yaðsýz birer urgan oluyor
düðümleniyor hançeremde
kýlýçtan keskin her sözcük



tahrik ediyor histerik acýlar
bir uçurumun baþýnda buluyorum kendimi
görmesem göðümde saçlarýnýn kýzýl rengini
- annemden yadigâr muskaya and olsun ki -
çoktan yýkmýþtým bendimi



ve sonra gerisin geri
karýþýyorum riyakâr kalabalýklara
maskeleyerek yalnýzlýðýmý
yürüyorum ömrümün örselenmiþ yollarýný



yarenlik ediyorum düþen yapraklara
daha doðmadan düþleri çalýnmýþ çocuklara
sensizliðin niþanesi saçlarýmdaki aklara
sonra usulca çekiliyorum koyaklara



ansýzýn yýðýlýyorum topraða
daðlarý ürperten sesler duyuyorum
kesik kesik baykuþ sesleri
yankýlanýyor kayalýklarda



eriþemem yarýna
ölürüm belki
hep o narin sesin kulaklarýmdaki



‘’bir çað yangýnýnda’’
an be an atan sensin nabzýmdaki



ve kalu-belâdan
soluðuma deðen
o sol kaburgamýn altýndaki
sensin
sen



_____________Necat Uslu______________


Þiirimi güne yakýþtýran deðerli seçki kurulu üyelerine
Okuyan,yorumlayan,eleþtiren deðerli þiir dostlarýna
Þiirime ses nefes olan dostum Eser GÖKAY’a
Teþekkürlerimi sunuyorum.
Þiir gibi bir dünya umuduyla eyvALLAH


Sosyal Medyada Paylaşın: