kalbimde zuhur eden bu kasvet
dumanlý yol,vahþi cinnet
nedenini bilmediðim elem
siyanür olup
dolaþýyor damarlarýmda
yüksek bir binadan aþaðý atýlmýþ da
bir türlü yere düþmemiþ hissi
aþktan mý,hasretten mi
yorgunluktan mý
yoksa koca bir boþluktan mý
bilemedim
saatlerdir gözümü kýrpmadan
bir çivinin duvarda býraktýðý yaraya bakýyorum
bendeki daðlanmýþ sayýsýz yarayý unutarak
defalarca kez kýrýlmýþ da
kaynamamýþ bir kemik gibi
batýyor etime
zorla aldýðým soluk emanet
yokluðunu iþliyorum þiire
ilmek ilmek
bakýyorum insanlarýn olmayan
riyakar yüzlerine
"mýþ" gibi yapýp yaþamaktansa
daha makbul geliyor ölmek
-karýþýyorum karanlýklara göðsümde zehirli engerek
bu dünyanýn defosu olduðumu bilerek-
...
Necat Uslu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.