Haciz edildikçe hayallerim hüsran sýzýlarýmda, Düþer þiir merhametsiz bir hasretin bedeline. Her gün sancýlarla uyuttuðum bir yarayla; Gecelerime düþüyor, derinden bir vaveyla.
Esaretin bedeli bedenden vazgeçiþse; Ben çoktan vazgeçtim bedenimden. Zaman koynunda piç sevdalarý taþýyor. Hücrelerim k/anarken sen büyüyorsun.
Ziyanlardayým! Dört mevsimime cümleler doðurarak cýlýz mum alevlerinde Kangrene dönüþmüþ aðýr-aksak yorgun ümitlerim Özürlü kader hep ayný mý hiçliðin?
Ben çoktan uyuttum çocukluðumu Vurgun yemiþ þehrimin kucaðýnda. Mayýn tarlalarýnda saklambaç oynarken, Kimseler bilmiyor sana ölürcesine vurulduðumu.
Sen bütün hüzün makamlarýnda Lirik lirik hücrelerime dolarken, Kökünden dinamitlenmiþ bir dað misali Parça parça düþüyorum nehir yataklarýna.
Nerelere sinmemiþ ki, o cennet kokun! Baþtan sona sen k/okuyor kâinat. Sen bakma öyle hazin öyküler yazdýðýma. Her infilâkýmda gözlerin yetiþiyor imdadýma.
NECAT USLU...
Þiirime nefes veren deðerli þairim Yalnýzlýk Abidesi Sesine soluðuna emeðine teþekkürler ediyorum saygýmla sevgimle... Sosyal Medyada Paylaşın:
Necat USLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.