Dedim ki...., uzat ellerini yanan avuçlarým serinlesin. Dedi ki.., bekletmeyi severim varsýn yansýn. Dedim ki.., aþk sabýrla sýnanmaz, o zaten kor olmuþ.
Eyy sevgili...... Zamanýn karanlýk gölgesini çek sevdamýn üzerinden. O ateþ bir gün seni de yakacak O vakit... Kim bilir yanan ellerim belki de buz kesecek Sen bilinmez zamanýn hangi mevsimine koydun vuslatý...
Her ufkun doðum anýnda senli aydýnlýklar dolduruyor içimi. Yýldýz gibi parlayan göz bebeklerin vuruyor alnýmýn þafaðýndan. Baþýmý öne eðip diz çöküyorum sessizliðine. Gözlerim düþüyor ayak ucuna.
Artýk gökyüzü bana dar Her taraf ölüm koksa da Ýçinde umutlarým var Ve bir gece Neva çalsýn kapýmý Benim senli hayallerim var Selam okunmadan gel yâr.
Al muradýný baþým senindir. Yeter ki besmelesiz dayama býçaðý boynuma. Oysa ben Ýsmail’ce kurban adadým canýmý yoluna. Akibetim elinden olsun, Razýyým ister yüreðine sar Ýstersen hiç bakma gözümün yaþýna Ver hükmünü yâr. Vur sehpaya vur.
Ýsmet Bozkurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmet Bozkurt DilsizKalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.