Sen yoksun ya ben gibi bütün þiirler lâl oldu Hayallerimi hiç açýlmayacak kumbaramda biriktirmekten ruhumun cepleri hep hüzünle doldu
Sen yoksun ya Ýçime attýklarýmýn gölgesinde s/aklandým sustum Güneþ üzerime hep acýyarak doðdu Iþýðý ile yaralarýmý sobelemeye çalýþtý durdu
Sen yoksun ya yokluðunda tam insan olamadým Bir yaným eksik bir yaným gri kaldý Birde toz pembe hayallerim vardý Þimdilerde renkli kýsýmlarý gitti bana sadece tozlu hatýralar kaldý
Sen yoksun ya içtiðim sigaram ciðerlerimle girdiði savaþý zehrinin hakký ile kazandý Soluduðum hayatý fetih etti Ýki arada bir okyanustayým artýk aramýzdan yaþama ve umuda dair hiçbir þey sýzmýyor zaten ateþ olmuþum en çokta o harlýyor
Sen yoksun ya yokluðunun esareti boynumda ateþten bir kolye Dursam acýtýyor dokunsam yakýyor Ama artýk pes ediyorum yokluðuna tam baðýmsýz susuyor ruhum Sözlerim boðazýmda müebbet Duygularým ise ölüm orucunda meðer konuþmama hakkýmý Rabbim daha doðmadan yazmýþ alnýma.
Uður KILIÇ / Respect 09.02.2024 Sosyal Medyada Paylaşın:
respect Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.