ZEYNEP'İN KEDİSİ

Tanýr yaradaný, sever bencileyin,
Rabbini hisseder, Zeynep’in kedisi.
Kimi gündüz vakti kimi geceleyin,
Allah’ý zikreder, Zeynep’in kedisi.

Hanenin neþesi hem de eðlencesi,
Farenin düþmaný evin güvencesi,
Tertemiz yaþamak onun düþüncesi,
Her zaman parýldar, Zeynep’in kedisi.

Kediyle bereket geldi, evlerine,
Mutluluk yayýldý, sanki gözlerine,
Okþamak isteyen alýr dizlerine,
Sevgiyle mýrýldar, Zeynep’in kedisi.

Pamuktan tüyleri parlýyor, yaz kýþ,
Rengi siyah-beyaz esrarengiz nakýþ,
Nakkaþý seyreder, yönelen her bakýþ,
Nasýl da ýþýldar, Zeynep’in kedisi.

Ebu Hureyre’yi getirir, yâdlara,
Aþka salar kalbi; yandýrýr odlara,
Özler sahibini, bakar hep yollara,
Hasretle miyavlar, Zeynep’in kedisi

Cana minnet etmez, canana minneti,
Bu yüzden yetiþir, Hudâ’nýn himmeti,
Sevgiye ulaþmak onun da gayreti,
Gönüle fýsýldar, Zeynep’in kedisi.

Muhammed Erol
Sosyal Medyada Paylaşın: