AMASYA'YA VEDA
Bu þehri yüreðime kazýyýp gidiyorum.
Mezarlarýndaki esrara dalýp
Kalesindeki bayraða heyecanla bakýp gidiyorum.
Yýllardýr büyüttüðüm umutlarýmla,
Her gece çoðalan hasretimi alýp gidiyorum.
Bitmeyen sevdalarýmý kalbime gömüp
Bu þehirden gidiyorum.
Sokaklarýnda aradýðým ne varsa,
Daðlarýnda bulduðum ne varsa,
Hepsini omuzlayýp gidiyorum.
Kimi zaman hýrçýn akan
Kimi zaman aheste akan bu nehri,
Kucaklayýp gidiyorum.
Alnýmý taþlarýna koyduðum ulu mabedi,
Gölgesinde asýrlarý dinlediðim,
Devasa çýnarý alýp gidiyorum.
Ferhat’ýn daðlarý delen balyozunu,
Þirin’in vefalý hatýrasýný alýp gidiyorum.
Þehzadelerin cesaretinden bir cesaret,
Daðlarýnýn heybetinden bir heybet,
Yeþilýrmak’ýn çaðýldayan sesinden,
Bir ses alýp gidiyorum.
Baðýmsýzlýk türkülerinden bir ezgi,
Mihri’nin sezgilerinden bir sezgi,
Ve nehrindeki yeþil rengi alýp gidiyorum.
Olur da özlerim diye bir gün;
Topraðýndan bir kýsým avuçlayýp gidiyorum.
Muhammed EROL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.