ASİL KIR AT- II

Savaþ günü süvariyi uçurur,
Meydanlardan düþmanlarý kaçýrýr.

Yiðitler kýr atlarý þahlandýrýr,
Bilmez misin, at Türk’ün kanadýdýr.

Zâlimleri tepeler asil kýr at,
Mazlumlara hem kol olur hem kanat.

Yaymak için Hakk adýn üç kýtaya,
Çatlarcasýna koþtu Þarktan Garba.

Yýldýrým’la rüzgâr ile yarýþtý,
Eyyüb ile Kudüs için savaþtý.

Kökpar ile ciritte aþkla koþar,
Davulun sesiyle mest olup coþar.

Köroðlu’na vefalý sýrdaþ oldu;
Çamlýbel’i aþarken yoldaþ oldu.

Zaferlere yürüdü asil atlar,
Fetihlerle dalgalandý sancaklar.

Atlar insaný koymaz yarý yolda,
Atý olanlar kalýr mý hiç darda?

Daðlarda yýlkýlar bir yiðit bekler,
Ovalarda dörtnala koþmak ister.

Asil atlar Allah’ýn bir eseri,
Tunçtur üzengisi ipektir eyeri.

Batur, atlar saldý düþman üstüne,
Uygur galip oldu, kâfir üstüne.

Yýlmaz atýlýr cenklere kýr atlar,
Yiðitler için koþup yardan atlar.

Tarih yazan atlar nasýl büyüktür;
At üstündeki Türk deðilse yüktür.

Muhammed EROL
Sosyal Medyada Paylaşın: