Hafakanlar basar, hasretinle harlý tutuþur sinem. Bulutlaþýr baþýmda duygular, anýlarýn gözlerimde hep nem. Destani sevdalar, misliyle yüreðimde ki, tek aþkýnda cem. Bend bilmez seller gibi coþkun, coþkun çaðlaþýr bil.
Sam yeline tutulan yapraklarýn bir, bir daldan düþtüðü gibi. Sahrayý çöllerde, seraplarda çiçeklerin kavrulup piþtiði gibi. Hasedi duygulardan, gül yüzlü Yusuf’un kuyulara düþtüðü gibi. Yetim kalmýþ özüm, viran hallerde, öksüz, öksüz aðlaþýr bil.
Muzdarip bedenime ; ümit kervanýnýn tutunacak ipi salýnýr. Zaman ardýna itilir, çaresizlikler, sultanlýða, köle alýnýr. Ayrýlýklara inat, bir, bir yeþerir emeller, geçmiþe gülünür. Gelece vuslat olur, ayrýlýk özleminde yürekler, yine baðlaþýr bil.
Þair : Þamil KAFKAS Sosyal Medyada Paylaşın:
sevenol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.