Eylemsizlik..

Kafamda rasyonel dokunuþlar
Kaç çað göç etti belleðimden
Kaç kez yollarý ayrýldý ruhumun
Ellerimi ve gözlerimi de alýn
Ýçimde hangi varlýk konuþur
Ayný anda sayýsýz nesneye dönüþüyorum
Kafamda fosilleþen bir dünya
Sayýsýz ödevlerim var kemikleþmiþ
Köküne inilecek bir yaþam
Ve sevilmesi gereken insanlar
Hayat aðýr bir þiir
Tüm mýsralarý hýzla geçerken
Takýlýp kalýyorum bu dizelere:
"o isteði beslemeliyiz!
ve ruhun köþelerini esnetmeliyiz,
sýnýrsýz bir çarþaf gibi.
dünyanýn ilerlemesini istiyorsanýz,
el ele vermeliyiz."

Savaþýmsýz yitip giden bir dünya
Ah eylemsizliðe itaat edenler!
Erken olgunlaþan cýlýz bir meyve gibiyiz
Ne gözleri okþayabiliyoruz
Ne tat verebiliyoruz
Büyüyoruz,çiçekler arasýnda bir yabancý gibi
Yollar anarahmine ayrýlýyor
Güzelleþenler ve dalýndan düþenler

Yalnýzým ,avuntusuz
Dört yaným çýplak duvar
Dýþarýdan gelen tek bir sese muhtacým
Ýnsanlýk,suskun
Karanlýkta yürüyen bir nöbetçi
Uygun adýmlarýyla...
Sosyal Medyada Paylaşın: