Kafa Karışıklığı
Hiçbir tanrýnýn gücü yok beni affetmeye
Ki ben iman ettiðim yoldan yeni döndüm
Oturup aðladým
Utandým yüzümdeki araf kadar derin çizgilerden
Utandým ardýndan býraktýðým ,kýrgýn ve kýrýk aynalardan
Alnýmdaki kederi sildim
Babamýn kirli mendiliyle
Utandým merhaba derken
Dilini bilmediðim dünyaya
Bir çingenin izolasyonu var ruhumda
Eþitliðe dair fikirlerim yürürlükten kalkýyor
O zaman bir kedi sevmeliyim
Yaþasýn kedilerin eþitliði!
Çekil diyorum önümdeki kadere
Bir kadýn sigara uzatýyor o anda
Dumaný karýþýyor mürekkebime
Çekiliyoruz önünden kaderin usulca
Mahsur kalýyoruz mýsralarda
Bir þiir daha okusak öleceðiz
Kafam karýþýk..
Dünden kalma Kafka dokundu belki
Babasýna yazdýðý mektuplarý neden okudum ki
Betonlaþmýþ bir uygarlýk atýyor soluðumda
Ben aðaç dikmeye gidiyorum
Beynim nükleer bir tehlike
Fýrlatacaðým vücudumu dünyaya
Yapacaðým bu kötülüðü
Yapacaðým bu iyiliði
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.