KIRIM’LI GAZİ MÜLAZIM VELİ
Bozok Sancaðýndan Yozgat ilinden,
Bir Osmanlý delikanlýsý Veli,
Anadolu içi Kýrým elinden,
Akranlarýndan en canlýsý Veli.
Düþman sarmýþ yurdu hemen duyulur,
Hanelerde bir bir asker sayýlýr,
Veli çoktan hazýrlanmýþ meydanda,
Bu, sefer emrine hemen uyulur.
Anasý, babasý, baðý, bahçesi,
Yoktu, yiðit Veli’nin tek akçesi,
Gözü tuttu Teðmen, Veli’yi köyde,
Veli, hemen oldu vatan bekçisi.
Ata bindi, atlý süvari oldu,
Birden bire Çanakkale’de buldu,
Ayrýlmadý uzun süre Teðmenden,
Sonunda Veli de Mülazým oldu.
Çanakkale sanki kýzýl kýyamet,
Bir de içeriden baþlar hýyanet,
Rum’dan Ermeni’den ve eþkýyadan,
Veli dedi: -Budur büyük felaket.
Atlatýlan her tehlike sonrasý,
Alsalar da bomba, kurþun yarasý,
-Bugün de ölmedik þükür Allah’a(c.c.),
Söylediler her konuþma arasý.
Velileri sevmek dahi ibadet,
Hakk’tan Mülazým’a olsun þahadet,
EÞREFÎ de keþke mülazým olsa,
Mevlâ’m Gazi Mülazým’a rahmet et.
EKREM GÜRER (YOZGAT 2001)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.