Yavaþtan yavaþtan bir ses, Sessiz sessiz gelirken, Biraz önce bir nefes, Adeta çýkmýyorken, Þu zaman nedir ters? Uslu uslu dururken...
Biraz önce, Onun lâfýný ediyorduk, Pýrýl pýrýl güneþin, Aydýnlýk ediþinden, Daha þimdi konuþuyorduk. Neydi bu? Bir gök gürültüsü... Gelmiyordu aklýna, Geçmiyordu düþüncenden, Gölge her tarafýn, Oluyordu örtüsü. Nerden çýktý karabulutlar, Nasýl örttüler güneþi birden? Gözler patlak patlak, Dýþýna çýkmýþ hayretten.
Daha biraz önce, Ýki arkadaþ, Kurmuþlardý baðdaþ, Sohbet ediyorlardý, Bir gönülden... Gözler güneþ gibiydi, Ýki arkadaþ, Olmuþtu, bir gönüldaþ. Bulutlar durup dururken, Niye örttüler güneþi? Yüzler yaðmurlaþtý birden, Ne istiyorlardý gözlerden? Aðlatmak mý? O gözler, Çoktan aðlamýþlardý zaten.
Ayak basmýþtý bulutlar, Her tarafa aniden, Tutsak olmuþtu güneþ, Sanki sönmüþtü birden... Bulutlar hiç durmadan, Top ateþine tutuyordu, Fýrtýnalar nârâlar atýyordu, Arkasýndan eserken. Daha biraz önce, Gönüller, Bir kale gibiydiler, Bulutlar durup durup, Ýndiriyordu, Þimþekten gülleler... Daha biraz önce, Ýç içeydi gözler. Bulutlar oluvermiþti birden, Gitmeyen sinsi gece, Fýrtýnalar emir alýyordu, Bulutlardan gizlice. Kýrbaçlýyordu her yeri, Þiddetlice delice...
Yine o ses, yine o ses, Daha acý, daha yakýndan, Bu daha þiddetli bir ses, Öyle sarsýldý ki her yer, Öyle ürktü ki herkes, O ses tâ þuracýktan, Bir yürekten geliyordu. Daha biraz önce, Çýkmýyorken bir nefes, O da tükeniyordu, Kaleden geliyordu bu ses.
Artýk ey fýrtýna! Nasýl esersen es, Ýstersen ey karabulut! Döndür her þeyi ters, Patlasan da, çatlasan da, Eþrefî de duymaz ses...
EKREM GÜRER(1978 ESKÝÞEHÝR)
Sosyal Medyada Paylaşın:
EKREM GÜRER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.