İŞLEĞEN’Lİ GAZİ İSMAİL

Kurtuluþ Harbinde çok cephe gezdi,
Dað tepe, gece gündüz demeden,
Yýlan deyip düþman baþýný ezdi,
Ýsmail, günlerce lokma yemeden.

Sevdikleri vardý bekar da olsa,
Anasý babasý darda da olsa,
Çýkýp gitti arkasýna bakmadan,
Bütün Ýþleðenli harda da olsa.

Bozok Yaylasýndan Ýzmir düzüne,
Tokat vurdu, Yunanýn da yüzüne,
Birkaç sene yazlar geçti, bilmedi,
Hasret kaldý, hatta sarý güzüne.

Ýþleðen Köyünden, Yozgat ilinden,
Ýsmail de çekmiþ kafir elinden,
Kurþunlarýn gözü yoktur derler ya,
Anlamaz kimseyi, hatta dilinden,

Bir gözünü çatýþmada kaybetti,
Bir göz, Ýsmail’e büyük kýymetti,
Niþan kabul etti olmayan gözü,
‘Kör Ýsmail’ de dediler, sabretti.

Hiç aklýna getirmedi körlüðü,
Ölene dek bozmadý hiç dirliði,
Vatan için gazi oldu Ýsmail,
EÞREFÎ de alsa ondan erliði.

EKREM GÜRER (YOZGAT 2001)

Sosyal Medyada Paylaşın: