Ayrýlýk geldi yine, Bir çýt sesiyle saatler bile durdu... Bir Þubat akþamý,belki de en uzun gece; Gözler dolu,diller suskun... Belki de hikayeler yarým kaldý, Ya da son satýrlar yazýlmadý hiç... Lakin ayrýlýk geldi, En gizli mabede kuruldu...
Ayrýlýk geldi yine, Gecenin kasveti çöktü gökyüzüne... Bilemem güller mi soldu, Yoksa gülen gözler mi yok oldu... Bilemem ayrýlýk þarkýsý mýdýr, Þu her gece çalan türkü... Sanki birisi almýþ da, Nakaratlarýna saklamýþ þu gönlümü...
Ayrýlýk çaldý yine kapýyý, Bir ay ýþýðýnda çalýndý, Belki de en güzel þarký... Bilemem nedir bu ay ýþýðýnýn sýrrý... Belki de seni hatýrlarým, Bir ay ýþýðýnda,bir de þarkýlarda... Var sen buna ayrýlýk de, Benim ise bir parça hüzün kalbimde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selman Aksoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.