Hep seni yaþarým rüyalarýmda… Ayrýlýklarda kavuþma umudum, Yokluðunda bulduðumdun...
Toprak rengi gözlerin, Gazap çiçeði sözlerin, Cennet meyvesi dudaklarýn, Ve sen... Sevdamýn çekirdeði.
Sen... Kaçkar’ýn baþýndaki duman... Nemrut daðýnda gün batýmý… Ve aþkýn en özgün anlatýmý…
Bazen durgun sular gibi, Munis ve sevecen, Bazen kayalara vuran Hýrçýn dalgalar gibi, Tatlý bir deli…
Saçlarýnda oynaþan rüzgâr, Ve mistik bir þarký gibi dinlediðim Yüreðimi delip geçen O zalim kirpiklerin… Ve sen…
Ruhun, Gözlerin, Dudaklarýn, Sözlerin, Saçlarýn, Kirpiklerin, Yani bütün güzelliklerin.
Al hepsini koy bir yere… Ne kaldý ki geriye? Sonsuzluk ateþi gibi, Sonsuza dek yanan Bir kara sevda… Birde, Ahdýmýza ihanet, Anlamsýz bir elveda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sadri Haşimoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.