YOLCU

YOLCU

Zamanda yolcuyuz; , mekanda yolcu
Gelen gider burdan, uyan ey yolcu!

Sarýyor zamaný görünmez bir el
Ahiri meçhulde, gaipte ezel.

Bir kilitli mahsen, dünya bir kafes
Zaman düðümünü çözer her nefes.

Kimi "pazar" dedi, kimi "han" dedi
Arifler; bundadýr imtihan dedi.

Gözümüz kamaþtý renkten, ýþýktan
Yolcuyuz mezara daha beþikten.

Aklýmýzý çeldi türlü nimetler
Ne çok gam yüklendik ne boþ zahmetler?

Bilmem neye güldük, aðladýk neden
Acep ne umduk þu köhne faniden?

Bilmedik kadrini gafletten ömrün
Baþ baþayýz bugün hüznüyle dünün.

Bir tatlý rüyadýr; yaþamak güzel
Uyanmak mukadder gelince ecel.

Gelen bir bir gider dökülür yaprak
Her yolcuyu baðrýna basýyor toprak.

Yol gider mezara dayanýr bir gün
GAFLETÝ, gafletten uyanýr bir gün.
Sosyal Medyada Paylaşın: