Yeri bir baþkadýr,çýkmaz þuramdan.
En garip en gizli,olan yaramdan.
Gözünü sakýndý,hile,haramdan.
Namus timsalýydý,ardý hep babam.
Ýþçi- emekçiydi,buydu sanatý.
Alýn teri dokmek,tek zanaatý
Her Allah’ýn günü,þükr’,kanaatý
Yokluklar içinde,dardý hep babam.
Açmadan hep solmuþ,umut gülleri.
Feryat figan etse,suskun dilleri.
Yaz gününde üþür,yüzü elleri.
Kor alev içinde,hardý hep babam.
Kim kapýsýn çalsa,Hýzýr bilirdi.
Kim darda kaldýysa,koþar gelirdi.
Kendinde yoksada, bulur verirdi.
Yokta yokken bile ,vardý hep babam.
Ferhat olmuþ bazen,þirini için.
Tomurcuk baðýnda,narini için.
Sevda dehlizinin,derini için.
Gülen ayvaya da ,nardý hep babam.
Peþini býrakmaz,keder elemler .
Kara yazmýþ bahta ,kara kalemler.
Dardý koca gön’le,felek,alemler
Çile yumaðýný,sardý hep babam.
Yüce dað baþýydý,duman bürüdü.
Diken taþ yollarda,yalnýz yürüdü.
Gönül yorgun düþtü,umut çürüdü.
Engin zirvelerde,kardý hep babam
Ömürlük yaþamýþ, aþký sevdayý.
Atlatmýþ hayatta, binbir belayý.
Görmemiþ gözleri,Ayþe,Leyla’yý
Caným anama da,yardý hep babam.
Hiç bir sözü yoktur,dikenli kemli.
Yürekte acýlar,çörekli,demli.
Çið düþmüþte sanki,gözleri nemli.
Ruhunda bir sýzý,zardý hep babam.
Bir gülüþü var ki,hep neþe saçar.
Gönlü mahsun olur,dil susar naçar.
Sonbaharda bile leylaklar açar.
Rengarenk mor sümbül ,kýrdý hep babam.
Hayat sahnesinde,kendin’ paralar.
Tartamaz terazi,okka,daralar.
Azsa bile derin,yerde yaralar.
Eyüp misaliydi,sýrdý hep babam.
Ýtimat edilir,sözü beyyine.
Dostunu severdi,hemde dostane.
Allah hakký için,oldu pervane.
Sönmüþ kül içinde,kordu hep babam.
"Dünya fani kimler konup göçecek".
"Ecel þerbeti hak,her kul içecek".
"Haksýzýn belasý,kimler verecek".
Yýllarca soruyu sordu hep babam.
Kimse gitmeyecek,malla ölüme.
Kimse yaðmur olmadý ki çölüme.
Vasiyetim dedi,gonca gülüme.
Hayra kafayý da,yordu hep babam.
Aslýnda fýtratý,durgun kevserdi.
Yüzünü asarsa,cihan küserdi.
Tayfunla fýrtýna,birden eserdi.
Bazen uysal bazen,zordu hep babam.
Okul bitsin sonra ,bana bisiklet.
Küçük kardeþime,bir kutu ciklet.
Anneme sinema,üç adet bilet.
Yokta hayal bile,kurdu hep babam.
Kur’an ezberlemiþ,hemde kulaktan.
Gözün’ esirgemez,daldan budaktan
Sakýndý günahtan ,sakýndý Hak’tan
Yüzü ay parçasý,Nurdu hep babam.
Göçüpte gelmiþler, idil,çuvaþtan.
Konuþur hem aðýr,hemde yavaþtan.
Sað çýkmýþ onlarca,harpten savaþtan.
Kale misaliydi ,surdu hep babam.
Olmadý dikili, baðý tarlasý.
Olmadý yaylasý, evi villasý.
Olmadý altýný,gümüþ parasý.
Yokluðu gözünden vurdu hep babam.
Vatana millete üç evlat verdi
Ne imkanlar varsa önüne serdi.
Hakim,doktor oldu,küçük askerdi.
Baþý göklere de ,erdi hep babam.
Gitti evlatlarý, gurbet illere.
Mahrum kaldý þeker,þerbet dillere.
Hasret kaldý torun,ile güllere.
Gariplik okunu gerdi ,hep babam.
Baykuþta tünemez,virane evi.
Tahtalar çürümüþ,tutmuyor çivi.
Gurbet yendi iþte ,koskoca devi.
Hasreti gönlüne, serdi hep babam.
Düþmaný hiç yoktu,ahbabý fazla.
Ýhsanda bulunur,sýðýnýr fazl’a.
Kim darda kaldýysa,yetiþir hýzla.
Sýðýnýlan liman ,yerdi hep babam.
Saðlam dostlarý var ,binlerce küsur.
Kimsede aramaz bir zerre kusur.
Adam gibi adam,fýtratý cesur.
Her gön’le yüreðe,girdi hep babam.
Dostum dedikleri,yýlan çýktý hep
Gerçek bildiðide,yalan çýktý hep.
Þans talihi filan, falan çýktý hep.
Çile yumaðýný ördü hep babam
Zamanla vurduda felek sillesi.
Kesildi bir anda sesi nefesi.
Kendi gibi bildi,cümle herkesi
Sonunda gerçeði, gördü hep babam.
Zerre lokma geçirmedi kursaktan.
Tek korkusu vardý,yüce Allah’tan .
Fýtrata yazýlmýþ,Hak’tan doðuþtan.
Harama gözleri kördü hep babam.
Haksýzýn yanýnda oldu daima.
Deðer verdi asil,merde,adama.
Pusula doðruluk,olmadý sapma.
Zalimin defteri,dürdü hep babam.
Sevmezdi bir zerre,goðu,gýybeti.
Sular seller gibi,duru sohbeti.
Daðý andýrýrdý,duruþ heybeti.
Zalimlere sesi gürdü hep babam.
Ýnsan iþte yalan,bir avuç toprak .
Hayatýn önünde,kuru dal,yaprak.
Ölüm hak ve vaki,elbet son durak
Namý asýrlarca ,sürdü hep babam.
Asým’ýn neslinden vardý mayasý
Üstündü edebi,Hay’ý hayasý
Hak iþlemiþ ruha,mertlik boyasý.
Eyvallahý yoktu,hürdü hep babam.
Babasýn kaybetmiþ,dünya harbinde.
Gözü dolar nerde,görse piyade.
Hem ana hem baba,olmuþ valide.
Asil soylu yiðit ,türdü hep babam.
ertuðrul_1_ deðerli üstadin bu muhteþem þiire yaptýðý harika yorum da bulunan naziresi
Elinde kehribar otuz üç idi
Namazsýz vakiti ona suç idi
Her kul gibi bezmi gamý göç idi
Dostlarým dostunuz derdi hep babam
Elif V Mim deðerli üstadenin bu muhteþem þiire yaptýðý harika yorum da bulunan naziresi
Soyu asil soylu, daim mert idi,
Güler yüzlü lâkin daim sert idi,
Adaleti sever hep âdil idi,
Yiðitliðin þâný yazdý hep babam.
Aksakal deðerli üstadýn bu muhteþem þiire yaptýðý harika yorum da bulunan naziresi
Baba’mýn tarifi sanki yazdýðýn,
Yoksa kardeþ miyiz fonda çizdiðin?
Yaþý doksan idi; yoldan bezdiðin,,
Yýllarca ömrünü yordu hep babam.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.