SAYFALARIN SESİ
Bir sokak arasýnda yere sergi kurulmuþ,
Uzaktan görüyorum, çoðunun cildi kopmuþ,
Elbisesi yýrtýlmýþ garibanlar gibiler,
Sanki büyük kasýrga onu böyle soymuþ.
Açýldýkça sayfalarý, mevsimler de döner,
Hem güneþ doðar batar, hem yýldýz yanar söner,
Bazen hiç beklenmedik ne oyunlar yapýlýr,
Baþ rolde bir kahraman aþký eliyle gömer...
Arkasýnda önünde satýrlar uzun bir yol,
Güllü dikenli yollar, dað bayýr kol kol,
Bazen bir bahçeye dalýyorum aniden,
Yiyorum bin bir çeþit meyveler bol bol.
Çevrilen ilk sayfada bir gürültü duyulur,
Bir vatan haininin iki gözü de oyulur,
Ayrýlmýþ eski dostlar rastlarlar bir köþede,
Daha saðlam temelle yeni dostluk kurulur.
Karýþmýþ hep sayfalar, kesik kesik olaylar,
Ne yazarý bellidir, ne bir tarih onaylar,
Yavaþ yavaþ düzlerken, geçer bir yarým sayfa,
Dilinden anlamayan, etmez böyle alaylar...
O yýrtýlmýþ sayfada bir aðaç kuruyordu,
Tam kuruduðu yerde sayfa son buluyordu,
Düþün Eþrefî düþün, sonra ne oluyordu?..
Ýþte kitaba böyle balta vuruluyordu...
SAYFALARIN SESÝ (1982 ÝSTANBUL)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.