Speranza

Ýnsani eski bir öykü...

Gece soyunurken telaþlý teninde
deniz çalkalanýr ürpererek
gökten aldýðý renkle yansýr gözleri
duru teninde soyunurken ay
eðirmeden saçlarýný güneþ
göç gelmeden bedenine
yýkan
arýn suçlu çocuk gözlerinde
begonviller açan göðsünde soluklan bir süre!

Speranza
yaklaþ ve dinle
kaç kez seviþtin acýnýn iri cüssesiyle
kaç kez sýðýndýn kendi mabedine
dök eteklerinden içindeki gizli kederleri
ömrünü sýva alnýna
utanýrsan tanrýnýn gözlerinden
sazlýklara saklan
söz ekip sessizlik biçtiðin hayatta
kaybederek büyümedin mi
ömür solduran bu dönen dünya ruletinde
hep boþ gelmedi mi bahtýna!

ne çok yýkadýn adýnýn suyunda yüzünü
ellerini aþkla durulayýp hüsranla kuruladýn
derinden gelen büyünün armonisiydi çalan
susmak bilmeyen acýnýn
yükselip alçalan notasý
göðsünde arp sesiydi
için için sýzlanan týnýsý!


güzel Speranza
ay kararýnca
omuzlarýnda aðýrlaþýr gece
ruhundaki ölüler yürür sislere
irislerinden düþlerini söker yýldýzlar
acý sudur yüreðinin sarnýçlarýnda dolaþan hasret
ve derin yazýlmýþ kitabe gibidir alýn yazýsý…

kaç hatýra kalýr
meneviþli göllerin yüzüne
ve sen
ne çok kadýnýn gözlerisin Speranza!

düþünsene çark kimin elinde!




Speranza; umut.




Neslinan Yazýcýlar


Sosyal Medyada Paylaşın: