SIR

Bir rüyâ gibi hayat, gelip geçiyor her gün,
Fâni olan þu insan, kâh neþeli kâh üzgün,
Gidiyor engin yüksek, yollarda eðri-düzgün,
Dün, bugün var idiler, belki sen de yarýn gün.

Cana bir cânan gerek, hem dahi gönül gerek,
Bülbül tutmuþ aðlýyor, gülümde yuvam gerek,
Þu dünya da fânidir, hayatý tatmak gerek,
Her pýnarýn suyundan kanýp içmemek gerek.

Gül açýlýr sevilir, bir acý söz dert verir,
Zengin fakir eþittir, genci yaþlýsý hep bir,
Akýl denen küçük þey, bu sýrrý nerden bilir,
Can cânandan geçmez, zaten aslý da birdir.

Söz açýlýr mecliste kimi mal der, kimi can,
Yalan dolan iþleri bir gün anlatýr cânan,
Büyük söz tutmayaný, neylesin yüce Sultân,
Ne can sever, ne cânan, yoksa birazcýk imân.

Kimisi sarhoþ olmuþ, kimisi dað dað aþmýþ,
Kimi yatmýþ uyumuþ, kimi çalýþýp doymuþ,
Hâkk’ýn hoþ düzenine karýnca bile uymuþ,
Her þeye boþtur diyen, mutlak þeytana uymuþ.

Hoþ geldin dedilerse, güle güle de derler,
Daha varacak yer var, sýr doludur bu yerler,
Gökyüzü büyük perde, içinde gezegenler,
Deniz bir baþka ayna, orda da var gezenler.

Gecelerin sýrrý ay, gündüzün sýrrý güneþ,
Aydýnlýk mükâfattýr, günah karanlýða eþ,
Aslýný ve dinini bilmeyen olmaz kardeþ,
Dengeler bozulunca toplum olur keþmekeþ.

Yel eser, dünya döner, her þey düzenle sürer,
Alna yazýlmýþ kader, su gibi akýp gider,
Þaþkýn olan þu beþer, âlemde sefâ sürer,
Bir top kefen sonunda sýrrý örtmeye yeter.

Dosta dâvet verilir, ayrýlýk dâvetsizce,
Haber vermeden girer melâike sessizce,
Kazâ olur bahane, can alýnýr gizlice,
Son durak, asýl mekân mezar olur derince.

Gönüller köprü olur, uzakta kalma diye,
Kalbi sunmuþ anahtar, merhametli ol diye,
Yürüsün ayak ile, tutsun eliyle diye,
Akýl-fikir iþte göz, Eþrefî görsün diye.

EKREM GÜRER (1979 ESKÝÞEHÝR)


Sosyal Medyada Paylaşın: