ÖTEYİ GÖRMEK

Gördüm ki bütün yollar bir kavþakta son bulur,
Her bir yolda ayaklar izleriyle kaybolur,
Daha dün þuracýkta el eleyken iki dost,
Sanki hiç görüþmemiþ, ayrý birer el olur.

Gördüm ki sular bile baþlýyor azalmaya,
Güneþ teslim oluyor karanlýktaki aya.
Geçmiþ olan koskoca ömür küçücük bir an,
El sallamaya vakit kalmaz bile dünyaya.

Gördüm ki kimi insan kendinden de habersiz,
Uzatýr tutamaz hiç, çünkü kollarý elsiz,
Yapýlacak bir iþin faydasý olmuyorsa,
Düþünmek neye yarar, olmuþtur o deðersiz.

Ey Eþrefî, baþtaki göz kalbinden uzak meðer,
Nedir bilinecek þey, hiç sormadýysan eðer,
Yüzme bilsen de dahi, deniz her an dalgalý,
Her þeyin ötesini bilmendir, asýl deðer.

EKREM GÜRER (1985 ÝSTANBUL)

Sosyal Medyada Paylaşın: