memleket yangýn yeri, her taraf yanýyor. evde mutfak, çarþýda pazar... sokakta insanlar... odalar soðuk olsa da çocuklar yanýyor zavallý biçare insan, her zaman kanýyor. kanan insanlar, feryat ederken, kandýranlar yaþýyor baþýboþ.
fildiþi kulesinde yaþýyanlar, anlayamazlar gariba’nýn halini hem halktan uzaktýrlar, hem de hak ve hakikattan... koparmýþlar baðlarýný insanlýktan... ne gözlerden akan yaþ, ne kalplerde bir hüzün,.. beyhude geçerken hayat, Onunda sonu gelir baþýboþ...
anne iþte, baba düþte... bir iþ var, bu gidiþte... evler parsellenmiþ, komþular ölmüþ... odalar soðuk... mutfak yok.... çocuklar ise baþýboþ...
ne ülkede huzur ne ailede huzur herkes kendi derdinde kalmadý kalplerde nur... zulmet kaplarken vicdanlarý, duyan yok, soran yok, anlayan yok... yokluklar içerisinde geçerken zaman o’da akýp gider, baþýboþ...
eðitim kalmadý okullarda, öðretim desen, tozlu raflarda... öðrenci öðretmen iliþkisi, sokak jargonundan farksýz... okul biter elbet bir gün, ama bitmiyor cehalet, öðretmenleri bilmem ama öðrenciler, baþýboþ...
herkes geçim derdinde baþkasýný düþünen yok diðergamlýk, hasbilik çok uzaklarda bencillik hüküm sürüyor duygularda hakikat garip kalmýþ, me’lül mahsun. efkarlar bulanýk hümanist kafalarda kabalýktan feryad ederken gönüller, yürekte ki duygular baþýboþ...
milletin önünde giden aydýnlar kelam eder söz söyler baþýboþ siyaset gölünde yüzen nadanlar hamasi nutuk atarlar baþýboþ...
...andelip... Sosyal Medyada Paylaşın:
andelip Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.