SONUNA DAYANMIŞ ÖLÜMÜN İLK TERK EDİLİŞ HİKAYESİ

Ölüme uðurlanýyordu zaman
Duygular kaçamak aþkýn çýkmazýnda bezgin
Kaçýnýlmaz sonun kýyýlarýnda hapis
Sözlerin umutsuzluðu soðuk rüzgârýnda aciz.
Yaþanmamýþ hislerin kurþuni kuyularýnda sonsuzluðun ormanlarýnda kayýp
Zamanýn yýrtarcasýna çöl duygularýnýn aralandýðý hayatýn þuursuz sokaklarýnda
Geri dönülemez yaþanmýþ hatalarýn açmazýnda
Masum çocuðun yaðmurda direnen kol deðnekleri dermansýzlýðýnda
Acýnýn, þefkatin, sevginin
Umuda doðru sürüklenen kalp kýrýntýlarýnýn savurduðu gözlerden yansýyan hüzün
Ölümün anlatamadýklarý her þey.

Eskiyen eþyalar gibi
Bir gün yýpranan bedenin ayakta direnmekten aciz
Yaþamak soðuk gecelerde yalnýzlýðýn örtüsünde kafes kuþlar gibi.
Sorulsa neler saklardý yüreði.
Kýsacýk ömürden
Vefasýz sevdiklerinin çektirdiklerinden
Yolun sonundaysa yaþayacaðý çaresizliðin
Geceler boyudur sonu gelmeyen hýçkýrýklarýn
Saatlerin dert ortaðý solgun menekþenin
Hatýrlayamadýðý o eski ýþýltýlý geçmiþin.

Ne çabuk geçmiþti!
Daha dün gibiydi!

Ufacýk bedeniyle koþturduðu sokaklardan
Dedesinin elinden tadý doyulmaz simidinden boðulurcasýna tadýna bakmasýna
Hicran yaðmurlarýyla çamura dönüþen sokaklardaki ilk defa oyun oynadýðý anlara
Ýlk aþkým dediði Didem’inin bakýþlarýna gömülen imkânsýzlýða
Hayatýn süpürdüðü zamanýn adil olmayan
Sevgiye en ufacýk derin duygulara deðin tahammülsüzlüðüne
Damarlarýný dar eden isyanýn, haksýzlýðýn zihnindeki çýðlýðýmsý seslerine

Hayat buydu iþte!

Zamansýzca girilen bu yolun
Ansýzýn bir gece sabaha karþý gün doðarken hastane odasýndan tükeniþine.
Ve de ardýndan belki de yaþarken onu en zor zamanlarýnda terk eden
Sahte yüzlü, vefasýz insan suretli yakýný, bitmiþ dostlarý!
Hayatýn yamacýnda dokunduðu tenine
Dökülen saçlarýna
Eskisi gibi görmez gözlerinden kalanlarýna.
Sonu gelmez bir hayal
Ve gerçekleþen ölümün acý yüzü!
Çocukluðunun,
Duygularýný açtýðý, ruhu, duygudaþý
Biricik sýrdaþý, dert ortasý
Ansýzýn dünyadan çekip gitmiþ annesine.
Büyümüþ bedeninden kaldýrýlmasý imkânsýz yýkýntýlarla dolu yaþam yoluna
Koskocaman ele sýðmaz insanlarla kaplý dünyada
Bir baþýna elinde eski bastonuyla sevgi aramaktan kalanlara!
Dermansýz hastalýðýnýn sürüklediklerinin
Sonunda bilinçsiz bir yoðun bakým odasýnda
Kimseciklerden habersiz
Yaradan’ýnla sadece baþ baþa
Nefesinin kesileceði ana kadar ki!

Ömür buydu iþte!
Bir nefes de geldi geçti
Ardýna bile bakmadan
Sonsuzluða uzanmýþ bir gecenin sabahýna doðru
Yaþanmamýþ hisler
Yarým kalmýþ, tamamlanmamýþ ayrýlýklar
Ve bir daha göremeyeceði tek aþký “Didemi”.

Ansýzýn bir ölümle geçti gitti.

Söyleyeceði tek þey beni neden sevmediðiydi…






Sosyal Medyada Paylaşın: