ÖLÜMÜN PEŞİNDEKİ KISA ÖMRÜN ÖRTTÜĞÜ SUSKUN GECENİN DİLE GETİRİLMEZ FERYADI

Geçmiþ zamanýn hüzün duvarlarýnda geçiyorum bu gece.
Yüreðin ýslak sonbahar yapraklarý gibi titrek ve çaresiz dalgýnlýðýn pençesinde.
Akýyordu zaman suskun gecelerin uðultularý ardýndan.
Kopuyordu yüreðimin derinliklerindeki fýrtýnalar.
Kapýlýyordum bir gece vakti þuursuz bir ay ýþýðýna bakarken.
Dalýyordu gözlerim kurþun yemiþ bir askerin kanayan yarasýnýn acýsý gibi
Hislerin fýrtýnalarý kopuyordu ruhumda
Ayak seslerini iþitiyordum bu gece belki de ölümün.
Geçmiþ hýrçýn saðýnaðýnda boðulurken tüm kelimelerim
Karanlýk sokaklarýn yapayalnýz kaldýrýmlarýnda erirken
Ýçimde gömülü acýlar yeþerirken bir vakit
Sessizliðin örttüðü bilinmez bir saatte yankýlanýrken bir bir
Istýraplar saplanýrken hedefini sapmayan acýlarý
Solup giderken hiç yaþamamýþ gibi
Derin þimþekten kederler örterken zihnimi
Belki yaþayamadýðým çocukluðum canlanýrken film þeridi gibi gökyüzünde
Zamanýn aðýrlýðýndan yýðýlan bedenimle dokunmaya çalýþýrken nafile bir hisle
Kapanýrken gecenin þerbetini içmiþ gözbebeklerim
Kýpýrtýlarý taþa dönüþürse kirpiklerim
Zamana yenilirse içimdeki maziler
Sularýna teslim olursa bir gün ölümün
Soðuk bir taþ yýðýnýna dönerse dile gelmeyen hislerim
Kayýplara karýþýrsa
Arkalarýndan yetiþemez, yorulursa þu beden
Uzaklarda bilinmez bir yerlerde gömülürse en sevdiklerim
Aðýt olur satýrlarýmda kelime olur gömülürlerse þu saatte
Kifayetsiz sözler iþittiriverirsem
Çaresizliðe boyun eðerse suskun bakýþlar
Usulca dalýp giderse hüzünle
Keder ormanlarýnda kaybolursa o vakit acýlý ömür
Kýyýsýndaki aðaçlar benden bir þeyler bahsetmiyorsa
Amansýz hisler kapýlýyorsa arsýz taþlý kara yollarýndan
Ölüm hýrçýn rüzgâr olmuþ fýrtýnayla ardýmdan koþarken
Yitirilen hatýralar bu gece sorgularken
Sarsýntýsý þuursuz býrakýrsa sözcükleri
Anlamsýz hislere kapýlýrsa
Ýçimden topraðýma söylenecek ne kaldýysa
Bu gecenin yalnýz duvarlarýyla çevrilmiþ ruhumun arka sokaklarýnda…

Sosyal Medyada Paylaşın: