kara kuru bi çocuk, kana bulanmýþ mintanýný yüklenmiþ kardeþleri kardeþlerin elleri kan kalleþlerin elleri kan!
kara kuru bi çocuk bazen zindan bazen kör kuyu, uykusu kabus dolu Yakup yok Bünyamin yok yýldýzlarý yok! ardýndaki yýrtýðýndan sýzdýrýyor kaný mintan!
kara kuru bi çocuk.. þehri aç kurtlar bastýðýnda,.. çekiþtirildiðinde, yerildiðinde meydanda bir anýt gibi durdu etrafýnda kardeþleri, kardeþlerinin aðzý; kurtaðzý.. usulca seslendi meydana: “gidiyorum ve gelmeyeceðim size söz, yeter ki mintanýmda, kýpkýrmýzý büyümesin bir yalan!”
kara kuru bi çocuk.. karanlýðýnda yalnýzlýðýný sayýklýyor, gecelerce için için büyüyor uzlet, kuyusuna hazan gelmiþ muhakkak Eylül ateþini harlýyor.. boþ durmayacak kervan kervan hüzeme ama olsun Allah var, kara kuru bir vebale sahip çýkar hutame!.. korktunuz mu!? korkun! çünkü bitince hakkýnýzda verilen müddet kýtlýk ertesi bir müjdedir artýk hayat. elbet yunacak mintan elbet yere batacak yalan.. hüzün büyüyor kör kuyu boyu, çoktan toprak olmuþ Yakub, Bünyamin nerededir kim bilir? Züleyha’yý geçelim, çünkü elleridir mintandaki kir.. mintan yalan Yusuf sahi yýldýzlar talan! kara kuru bi çocuktur ahh’tan kalan… Sosyal Medyada Paylaşın:
Garip Tuna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.