ÇILDIRMIŞ ON SEKİZ BİNİ DE ALEMİN

Çýldýrmýþ onsekizbini de âlemin, savrulmuþ fezâya;
Tabî ki, aþkýndan bini bin pâre gider fedâya…
Aþkýna fedâ çün hepsi bir çâre bulmuþ edâya;
Çün döne döne Mevlâ’ya, vuslat edelim demiþler.

Döne döne, gide gide, katlanarak bin ezâya…
Fezâ denen hemzemînde uðramadan hiç bir kazâya;
Ne bir kürre, ne bir zerre, düþmeden bir zerre zay’a,
Hep dönmüþler de Mevlâ’ya, hayret edelim demiþler!...

Dönmüþ ýþýða hýzdan hepsi, ufalanmýþ hep pâreye
Dönmüþ aþka istekleri, sevdâlanmýþlar o yâre
Mevlâ imiþ o yâr, dönmemiþler baþka hiç aðyâre;
Tayyare olup Hak yâre, seyran edelim demiþler.

Aþk gayri, Allâh’ýn emri; yanan yanana Mevlâ’ya…
Dönüþtürmüþler devrâný aþkýyla zevk-û sefâya;
Kavrulacak olacak güneþ, tutulunca son sevdâya
Erelim diye Mevlâ’ya, yanýp gidelim demiþler.

Bini bin para âlemin; kurulmuþ mezâd, fezâya;
Alan Hakk, satan Hakk, bilin; sevmeceye bedavaya
ALÝ dahil, tüm alemin tümü tutulmuþ sevdâya;
Vuslat için Yaratana hicret edelim demiþler.

Sosyal Medyada Paylaşın: