Gece serin, Yüreðim serin, Ve hain bir serinliðe tutsak düþmüþ, Yaralý sevdiðim…
Yollarýný aþýp da geliþim… Boyunu boyuma ölçüp de geliþim, Güzellerin içinden seçip de geliþim, Hep sana doðrudur…
Nedendir? Hep kaçmaya çalýþtýkça sana dönüþüm, Yere sürülmüþ bir ser, Ve çehremdeki bu utanç kýzýlý… Üstüme sindirdiðin bu yalýn koku, Ýçimi buza kesen bu ayaz Nedendir?
Ayva çiçek açýnca yaz gelmiyor… Ve gönül sevdasýndan hiç vazgeçmiyor… Hayatýn bana ettikleri inan az gelmiyor… Benim umarsýz türküm, Gönlümün muðlak bestesi… Kimliðim, Kimliksizliðim, Soyum,sopum,geçmiþim…
Buðulanmýþ gözlerin, Ellerin soðuktan kaskatý kesilmiþ… Bu yaðan yaðmur, Yoksa göz yaþlarýn mýdýr senin? Benim hazan kokuþlu yarim…
Ben ki senin öz evladýn; Sen baþkentin üvey çocuðu… Ve biliyorum sende vuslata erecek, Bu manasýz hayat yolculuðum… Benim kayýp þehrim, Viran memleketim… AYAÞ…
(A-Y) (AYAÞ-ANKARA) (06-09-2008) Sosyal Medyada Paylaşın:
aysegulguncan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.