bu gece kopmalý kýyamet; ruhumdaki fýrtýna daha hýzlý esmeli… ve sen; düþmelisin bu gece, bir sarý perçem kývrýmýndan… nazlý nazlý süzülerek, yol almalýsýn göðsümün dehlizine…
ve þimdi; gel! desem; gelir misin? sunar mýsýn ömrünü sýnýr tanýmaz sevime?… sev desem; sever misin? tapar mýsýn imanýna taparcasýna?… duy desem; duyar mýsýn, sana aç, sana susuz, sana geç kalmýþ ruhumun çýðlýklarýný?… ver desem; verir misin geri, varlýðýnla sükuta ermiþ ömrümün kýrk beþini?… “Ben senim” desem; Ne dersin sevgili? Bu gece…
(A-Y)
Sosyal Medyada Paylaşın:
aysegulguncan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.